ANTRENMAN SEANSI
Antrenman seansı, çalışmaya ayrılan zaman süresi olarak tanımlanır.
Fizyolojik yararları üst düzeye çıkarmak için bazı kurallara uymak
gerekir. Şöyle ki; bu süre ısınma (hazırlık), ana bölüm ve bitiş olarak
bölünmelidir.
Isınma: Gelecek olan çalışmalara organizmayı fiziksel, fizyolojik ve
psikolojik olarak hazırlamayı amaçlar. Vücudun istirahat durumundan
çalışma durumuna geçişini kolaylaştırır. Çalışma süresinin 1/10 bir
süreyi içermelidir. Yani 50 dakikalık bir seans için en az 5 dakika
ısınmak gerekir.
Şayet seans yalnızca yürüyüşten oluşacaksa ısınmaya gerek yoktur,
yürüyüş organizmanın olağan aktivitesidir. Isınma eklemleri, kasları ve
dolaşım-solunum sistemini uyaran egzersizleri içermelidir. Bunun için
3-4 dakikalık yavaş koşu sonrası üst üyelerden başlayan ve tüm kas
guruplarına yönelik esneklik hareketleri yapılmalıdır.
İyi bir ısınma sonucu;
- kasların esnekliği artar,
- eklem hareketliliği artar,
- solunum-dolaşım sistemi çalışmaya hazır hale gelir,
- enerji üretimi için gerekli enzimlerin aktiviteleri iyileşir.
İyi bir ısınma belirtileri;
- kalp ritminde yükselme,
- solunum frekansında artış,
- hafif terleme,
- soyunma ihtiyacı.
Isınma miktar ve kalite olarak ideal düzeyde olmalıdır;
- yetersiz ısınma; yaralanma riski taşır,
- aşırı ısınma; enerji depolarının tükenmesi sonucu, yorgunluğa yol açar.
Sabah yapılacak olan ısınma seansı öğleden sonrakinden daha uzun
olmalıdır. Genel olarak, yaşlı bireyler gençlere göre daha uzun bir süre
ısınmalı ve ısınma hareketlerinin hızını yavaş yavaş artırmalıdırlar.
Isınma bir taraftan sağlığı korur diğer taraftan sportif performans
kapasitesini yükseltir.
Ana bölüm: Yapılmak istenilen çalışmanın uygulanacağı bölümdür,
antrenman seansının en zor aktiviteleri bu bölümde yer alır. Yürüyüş ya
da çok hafif tempo (jog) koşularda göz önüne alınmaz. Fakat kas formunu
kazanma ve maksimal kardiyak frekansın önemli bir yüzdesi ile koşmak
düşünülüyorsa iyi bir ısınmadan sonra bu bölüme geçilir. Bu bölüm
sportif yarışma amaçlı antrenmanlarda çok önemli özellikler içerir, zira
orada bir çok kondisyonel özelliğin ard arda, sistematik olarak
antrenesi gerekir. Sağlık amaçlı antrenmanların ana bölümü, bir yada iki
kondisyonel özelliğin gelişimini hedefler. Örneğin, kuvvet-esneklik,
aerobik kapasite-esneklik.
Şayet bir antrenman seansında kuvvet ve aerobik kapasite aynı anda
antrene edilecekse, sıralamada önce kuvvet, sonra aerobik kapasite
çalışması yer almalıdır.
Bitiş (soğuma): antrenman seansının sonunda ye alan 5-10 dakikalık bir
“toparlanma” süresidir. Tüm seansta elde edilen fizyolojik kazançlar
burada pekiştirilir. Çok yavaş olarak uygulanan rahatlatıcı jimnastik
hareketlerini ya da biraz hızlı tempo yürüyüşü içerir, hızlı ve zor
hareketlerden kaçınılmalıdır. Bu bölümde organizmaya bol oksijen
sokularak olası oksijen açığı kapatılır, biriken laktik asit elemine
edilir, bir sonraki seansa daha zinde olarak vücudumuz hazır duruma
gelir; kas ağrıları oluşmaz.
Şayet seans sonu hızlı hareketler uygulanırsa, ilave laktik asit oluşacağından vücudun toparlanması gecikir.
Uyarı;
Yemek; antrenman öncesi yemek en az 3,5 saat önce yenilmiş olmalı,
antrenman sonrası yemek ise 1 saat toparlanma sonrası alınmalıdır.
İçecekler; su, çalışmadan yarım saat önce bir bardak ve çalışma
esnasında küçük miktarlarda alınabilir. Kilo alma konusunda, yanlış
kanaat olarak, çok terleme ve su içmeme gibi düşünceler vardır. Fazla
terleme ile kilo verilmez çünkü ter ile yağ atılmaz. Organizmanın % 60’ ı
su dur, hücre faaliyetleri için su elzemdir, efor esnasında ve sonrası
kaybedilen su miktarı alınmalıdır. Fazla su kaybı toplam kan hacmini
azaltır ve kanın dolaşımı zorlaşır, kalbe daha gazla yük biner. Bu
düşüncenin sonucu olarak fazla terlemek için vücuda “naylon” sarmanın da
bir anlamı yoktur.
0 yorum:
Yorum Gönder